Pamięć o Katarzynie Gawłowej

Pamięć o Katarzynie Gawłowej

8 maj, 2019

W minionym tygodniu (29 kwietnia) miało miejsce spotkanie p. Jana Chrzana wraz z córką Martą z Wójtem Gminy Zielonki, p. Bogusławem Królem. Rodzina Chrzanów chciała bardzo serdecznie podziękować władzom samorządowym, a w szczególności Panu Wójtowi za propagowanie twórczości artystki, malarki prymitywnej Katarzyny Gawłowej, która urodziła się w 1896 r. w podkrakowskich Zielonkach. Pan Jan ma prywatnie wielki stosunek do ciotki Gawłowej od najmłodszych lat, bowiem była siostrą jego taty. Jak wspomina, wiodła bardzo ubogie i prostolinijne życie, które było przeniknięte umiłowaniem otaczającego ją folkloru w swojej rodzinnej wsi. Katarzyna Gawłowa utrwalała na kartonach i płytach paździerzowych wszystko to, co ją otacza. Ukończyła tylko 3 klasy szkoły podstawowej, więc możemy ocenić, że była osobą niedouczoną, ale o bardzo wielkiej wrażliwości.

Dzisiaj, z perspektywy lat, jeszcze bardziej wzrusza nas historia ubogiej staruszki, która mieszkała w centrum Zielonek, a pod koniec życia sytuacja bytowa stała się katastrofalna. Jej rodzinny dom pod wpływem starości rozpadł się, a jego domowników nie było stać na rychłe odbudowanie zrujnowanego budynku. Żyjący współcześnie jej rówieśnicy szydzili z jej talentu, nawet pokutowało powiedzenie „Głupia Kaśka”, które zaszufladkowało świadomość Katarzyny przez krajan do końca jej dni. Dopiero w ostatnich latach jej życia doczekała się zidentyfikowania swojego stylu. Gdy miała 77 lat została odkryta przez Mieczysława Górowskiego i Jacka Łodzińskiego. W 1977 roku w Muzeum Etnograficznym w Krakowie miała miejsce wystawa jej prac.
Jest oceniana jako najautentyczniejszy talent jaki zrodził się w polskiej sztuce ludowej i przetrwał w pełnym uroku swojej dziecięcej naiwności i absolutnej szczerości.
Zapraszamy serdecznie do Biblioteki Publicznej w Zielonkach, gdzie wiszą nie tylko pracę artystki, ale także sam jej portret.