Tym razem obiektem tygodnia jest piękna „turecka” chusta o wymiarach 162 cm na 162 cm.
Chusta jest tkana jednostronnie, prawdopodobnie na maszynie żakardowej. Charakterystyczny turecki motyw łezki, tzw. „cebulki”, przewija się na całej chuście, a kompozycja graficzna posiada jedną oś symetrii. Kolory przewodnie to złoty, czerwony, czarny i zielony – wszystkie stonowane, idealnie skomponowane. Chusta została obszyta z czterech stron stosunkowo długimi (ok. 23 cm) czarnymi frędzlami.
Prądnik Biały – śladami dawnej wsi – link do filmu
Ufff… Długo to trwało, ale jest! Spacer po znikających zakamarkach Prądnika Białego, na który prawie miesiąc temu zabrał nas online Kuba Jastrzębski, wreszcie ponownie dostępny! Dobrze, że Włodek pomógł. Zatem – zapraszamy do oglądania!
Czy w jakimkolwiek innym kraju na świecie znajdziemy tyle kapliczek przydrożnych co w Polsce?
To święto, które ma długie tradycje, ustanowiono je bowiem w 1977 roku w Moskwie. Od 1997 roku, w majowy weekend poprzedzający Dzień Muzeów, obchodzona jest „Europejska Noc Muzeów”, w Polsce zwana Nocą Muzeów, pod patronatem Rady Europy. Tegoroczna Noc Muzeów ze względu na koronawirusa nie odbyła się w zwyczajowy sposób. Jednakże w miejsce tradycyjnych spotkań ze sztuką muzea przygotowały specjalny program zwiedzania i uczestnictwa w wydarzeniach online.
Międzynarodowy Dzień Muzeów to dobra okazja, aby przyjrzeć się niektórym polskim skansenom, w których czas zatrzymał się w miejscu…
Starą, metalową skrzynię z amunicją pancerną znaleźli pracownicy budowlani, którzy prowadzili prace w Pękowicach w gminie Zielonki. Znalezisko znajdowało się na głębokości około 1 metra pod ziemią. Wykopane pociski pochodzą z czasów II wojny światowej. Przybyli na miejsce saperzy przejęli niebezpieczne przedmioty i zajmą się zdetonowaniem tych materiałów.
Nie będzie to opowieść o szczegółach fizjonomicznych świętego Józefa ‒ Oblubieńca Panny Maryi, choć zdawać się może – w oparciu o teksty kanoniczne, apokryficzne i przekazy biblii ludowej, że to święty, któremu życie i Opatrzność Boska nie szczędziły powodów do zmartwień. Zafrasowane oblicze święty Józef miewał zapewne często. Może z tego powodu, a i przez wzgląd na skuteczne wstawiennictwo i największą spośród śmiertelników bliskość Jezusa i Maryi, stał się ulubionym świętym wsi polskiej. Żył i umierał w towarzystwie Chrystusa i Matki Boskiej, zatem patronował ostatniej godzinie życia, która za jego wstawiennictwem i przykładem miała być szczęśliwą i pozbawioną rozpaczy. Sprawował też opiekę nad zmarłymi i wizytował czyściec, przynosząc ochłodę w czyśćcowych upaleniach i ostateczne wyswobodzenie. Stąd pewnie najpopularniejsza pieśń ku czci świętego Szczęśliwy kto sobie patrona, Józefa ma za opiekuna na stałe weszła do pustonocnego repertuaru muzycznego.
Zima to najspokojniejszy czas w gospodarstwie. Nie oznacza to jednak, że na folwarku zamierała praca. Należało między innymi przygotować narzędzia rolnicze na wiosnę, sieci do połowu ryb, wypleść kosze, wybudować lodownię i wymłócić zboże. Kobiety zajmowały się przędzeniem lnu, wełny, tkaniem płótna i samodziałów.
Mariusz Zieliński, dyrektor Biblioteki Publicznej w Zielonkach, propagator wydarzeń oraz uroczystości związanych z zachowaniem dziedzictwa kulturowego gminy Zielonki i animacji podtrzymującej stare obrzędy i zwyczaje, opowiada o tradycjach Bożego Narodzenia u Krakowiaków Zachodnich.